Tja, niet eerst even nagedacht…..

Al weer een tijd geleden speelden we met onze gebruikelijke vriendenkring van Changing Games
een spel. Hierin moesten de Britten (eind 19e eeuw) een dorp ontzetten waarin zich nog enkele
Britten bevonden die belaagd werden door de lokale bevolking.

De Britten hadden een groot technisch overwicht, veel betere vuurwapens en waren ook zeker goed
in de man-tegen-man gevechten. De lokale bevolking was in ieder geval fanatiek, hetgeen zich uitte
in behoorlijke kansen in man-tegen-man gevechten en ze waren vooral met heel veel!

Bewegen met enige snelheid (en die was wel geboden, want anders zou het dorp in handen van de
vijand vallen) was essentieel voor de Britten. De snelste manier van bewegen hield wel in dat je ook
snel contact zou maken met de vijand.

De overweging om eigenlijk zo snel mogelijk te bewegen in plaats van het volledig gebruik maken
van de vuurkracht over grotere afstand is uiteindelijk de Britten fataal geworden  (en uiteraard het geluk van de dobbelstenen – red).
Ze hebben zich mee laten sleuren in het fanatisme van de tegenstander.

Soms is de magie van de actie, van hoe mooi het er uit ziet en de atmosfeer van enthousiasme zo
groot dat je je mee laat trekken in actie, ondoordachte actie. Soms pakt dat goed uit. Dat heet dan
geluk.

Wanneer je echter heel even de tijd neemt om na te denken en je te concentreren op je eigen sterke
kanten, daar een actieplan op uit zet en kiest welke ‘strategie’ je gaat volgen, kom je tot betere
resultaten. Niet te lang nadenken, hoor. Anders wordt het denken en het ‘tekentafelen’ een doel op
zich en vooral ook een excuus om niet tot actie over te gaan!

Eric Versleijen